10 november 2025
Voor mijn televisie gebruik ik twee afstandsbedieningen: een voor de televisie zelf en een voor mijn Apple TV. Mijn televisie is niet verbonden met internet, omdat mijn Apple TV alles doet wat ik nodig heb. In principe zou de afstandsbediening van de Apple TV dus voldoende moeten zijn. Helaas is dat niet zo. Ik gebruik namelijk ook nog een Nintendo Switch 2 en een af en toe een Nintendo Wii. Om daartussen te wisselen, moet ik het HDMI-signaal aanpassen, en daarvoor heb ik de afstandsbediening van de televisie nodig. Bovendien vind ik het fijn om ’s avonds de schermhelderheid van de televisie aan te passen. Daardoor gebruik ik twee knoppen van de tv-afstandsbediening en de rest van de Apple TV-remote. Niet erg efficiënt. Daarnaast vind ik beide afstandsbedieningen, zowel de LG Magic Remote als de Apple TV Remote, niet zo mooi, maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak. Kortom: ik gebruik twee verschillende afstandsbedieningen die ik niet mooi vind. Daarom leek het mij een leuk idee om een eigen afstandsbediening maken.
De LG Magic Remote (boven) en de Apple TV Remote (onder).
Voordat ik besloot hoe ik de afstandsbediening wilde maken, heb ik eerst nagedacht over wat hij allemaal moest kunnen doen. Ik heb opgeschreven welke knoppen ik van beide afstandsbedieningen gebruik en deze in een paar schetsen vorm gegeven. Daarbij liet ik me inspireren door twee heel verschillende producten: de eerste iPhone en de GameCube controller. De eerste iPhone had een 3,5 inch scherm (3:2 beeldverhouding), waardoor je met maar een vinger (je duim) overal bij kon. Dat lijkt me niet alleen handig voor een telefoon, maar ook voor een afstandsbediening, zeker als je door menu’s moet navigeren. De GameCube controller heeft ook een interessante filosofie die ik graag wil toepassen: knoppen die je kunt voelen in plaats van knoppen waar je naar moet kijken. De A knop is groot, de B knop kleiner, en de X en Y knoppen liggen eromheen. Allemaal met een eigen vorm, zodat je ze gemakkelijk kunt herkennen met je duim.
Twee snelle schetsen.
Toen ik ongeveer wist hoe het ontwerp eruit moest zien, ben ik gaan onderzoeken hoe ik het daadwerkelijk kon bouwen. In eerste instantie dacht ik aan een ATtiny85, omdat ik de componenten klein en energiezuinig wilde houden. Na wat verder onderzoek en inspiratie van een vriend die bezig was met een microcontroller die zijn plant water gaf, ontdekte ik de Xiao ESP32S3. Een krachtige microcontroller die superklein is, USB-C heeft en zelfs een ingebouwde batterijmodule. Ik heb er een besteld, samen met een 140 mAh LiPo-batterij. Dat is een hele kleine batterij! Maar juist daardoor kon ik een echt compacte en lichte afstandsbediening bouwen als ik dat zou willen. Dit geeft mij meer creatieve vrijheid.
Na wat knutselen had ik de basis: een breadboard met een paar knopjes, een infrarood-ledje en een aangesloten batterij. Ik kan de Apple TV nu besturen met een vierpuntsdruktoets, een OK-knop, een terugknop en twee volumeknoppen. Ook heb ik de Input- en Settings-knoppen geprobeerd, en die werken prima. Ik had geen ruimte meer op mijn breadboard dus die heb ik weggelaten. Maar het werkt!
De ESP32 (rechtsboven) is ongeveer even groot als een euromunt.
Hier moet ik nog verder schrijven.